องค์ที่ 210 สมเด็จพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 2 (Pope Pius II ค.ศ. 1458-1464)

Published on Tuesday, 03 November 2015 02:40

Written by หอจดหมายเหตุ

สมเด็จพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 2

(Pope Pius II ค.ศ. 1458-1464)

พระนามเดิมของพระองค์ คือ เอเนอา ซิลวิโอ ปิคโคโลมินิ เกิดในปี ค.ศ. 1405 ที่หมู่บ้านคอร์สินันโน ใกล้ๆ เมืองเซเอนา ท่านได้รับการศึกษาที่ซีเอนาเอง หลังจากนั้นก็เข้าบวชเนื่องจากประทับใจในคำเทศน์ของท่านนักบุญเบอร์นาดีโนแห่งซีเอนา จากนั้นท่านได้ไปศึกษาต่อที่เมืองฟลอเรนซ์ ในปี ค.ศ. 1452 และมีอาจารย์ที่ท่านชื่นชอบและชื่อเสียงเป็นผู้คอยแนะนำคือ อาจารย์ฟรันเชสโก ฟิเลลโล สมัยประชุมสังคายนาที่เมืองบาเซิล เป็นการประชุมคณะพระสังฆราชเกี่ยวกับการปฏิรูปพระศาสนจักร (ค.ศ. 1431-37) ท่านทำหน้าที่เลขาพระสังฆราชแห่งแฟร์โม และจากนั้นก็ทำหน้าที่ผู้ดำเนินการประชุมซึ่งที่ประชุมนี้ได้ลงมติให้แต่งตั้งพระสันตะปาปาซ้อนขึ้นมา คือ พระสันตะปาปาเฟลิกซ์ ที่ 5 (ค.ศ. 1439-49) และท่านเฟลิกซ์ได้แต่งตั้งให้ท่านเอเนอาเป็นเลขานุการ แต่ดูเหมือนตำแหน่งนี้ท่านไม่อยากรับหรือไม่พอใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ภายหลังท่านได้ลาออกจากหน้าที่ในที่ประชุม และไปช่วยงานที่ท้องพระโรงของพระเจ้าเฟรดริค ที่ 3 และพระเจ้าเฟรดิกได้มอบตำแหน่งที่มีเกียรติแก่ท่านเอเนอาคือ ได้เป็นกวีเอกแห่งอาณาจักรโรมอันศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นท่านเอเนอาก็ไปขอขมากับพระสันตะปาปาเอวเยน ที่ 4 แห่งโรมเนื่องจากมองเห็นว่าสิ่งที่ตัวเองทำมานั้นล้วนนำไปสู่ความยุ่งเหยิงในพระศาสนจักรมากขึ้น

ในปีต่อมาพระสันตะปาปาเอวเยน ที่ 4 ได้บวชท่านให้เป็นพระสงฆ์ จากนั้นท่านเอเนอาก็รับใช้พระสันตะปาปาเรื่อยมาอีกหลายองค์ ในปี ค.ศ. 1456 ท่านได้รับตำแหน่งพระคาร์ดินัลจากพระสันตะปาปากัลลิสตุส ที่ 3 เมื่อพระสันตะปาปาสิ้นพระชนม์แล้ว คณะที่ประชุมของพระคาร์ดินัลทั้งหลายจึงเลือกท่านเอเนอาเป็นพระสันตะปาปาสืบตำแหน่งแทนในวันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1458 โดยใช้พระนามว่า พระสันตะปาปาปีโอที่ 2 เพื่อเป็นเกียรติแก่ปีโอเอเนอัส พระเอกในวรรณกรมที่ชื่อเอเนอิด ประพันธ์โดยนักเขียนเรืองนามชาวโรมที่ชื่อ เวอร์จิล (วีร์จิล)

เมื่อเป็นพระสันตะปาปาแล้ว ภาระหนักที่ต้องเผชิญ คือปัญหาการรุกรานของพวกออตโตมันเติร์ก ที่ยึดกรุงคอนสแตนโนเปิลได้ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1453 พระองค์จึงพยายามชักชวนและหาอาสาสมัครไปทำสงครามครูเสด เพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของคริสตชนคืนแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ สิ่งอื่นที่พระสันตะปาปาปีโอที่ 2 พยายามทำคือ กอบกู้ศักดิ์ศรีของพระสันตะปาปาที่ตกต่ำลงมาก เนื่องจากปัญหาของคณะที่ประชุมสงฆ์มักเรียกร้องสิทธิ์อำนาจเหนือสันตะปาปาเสมอๆ ความนิยมในพระสันตะปาปาจึงเสื่อมลงในปี ค.ศ. 1460 พระองค์จึงออกสาสน์ที่ชื่อ Execrabilis ห้ามขอให้พระสันตะปาปาเปิดสังคายนาระดับสากล (ให้เป็นวินิจฉัยของพระสันตะปาปาเองว่าจะเปิดหรือไม่)

พระองค์ได้ชื่อว่าเป็นองค์อุปถัมภ์ของนักมนุษยนิยม แม้ในช่วงหลังพระองค์จะไม่ทรงมีเวลาให้กับวิชาด้านนี้มากนัก (นักมนุษยนิยมนั้นในแง่หนึ่งต่อต้านระบบอำนาจนิยม ต่อต้านอำนาจพระสันตะปาปาด้วย เมื่อพระสันตะปาปาปีโอได้เป็นพระสันตะปาปาเอง พระองค์ประกาศว่าสิ่งที่พระองค์เคยเขียนต่อต้านกระแสอำนาจนิยมในอดีตนั้น อย่าไปเชื่อถือมากนัก และเล่นคำว่าเชื่อมือผู้อาวุโสมากกว่าผู้เยาว์วัยเถิด และดังนั้นให้เชื่อในปีโอมากกว่าเอเนอา...) พระองค์เป็นนักเขียนที่มีผลงานหลายๆชิ้นที่คนยุคนั้นยอมรับและชื่นชม ไม่ว่าจะเป็นด้านกาพย์ กลอน นวนิยาย ละครและบทความ ระหว่างสมัยปกครองพระองค์ได้ใช้เวลาประพันธ์ และรวบรวมเรื่องที่เกี่ยวกับการสร้างโลกและการค้นพบใหม่ๆ หลายอย่าง พระองค์สิ้นพระชนม์ ในวันที่ 14 สิงหาคม ค.ศ. 1464