องค์ที่ 211 สมเด็จพระสันตะปาปาเปาโล ที่ 2 (Pope Paul II ค.ศ. 1464-1471)

สมเด็จพระสันตะปาปาเปาโล ที่ 2

(Pope Paul II ค.ศ. 1464-1471)

 
พระองค์มีพระนามเดิมว่า ปิเอโตร บาร์โต (Pietro Barto)  เป็นชาวเมืองเวนิส และเป็นหลานของพระสันตะปาปาเอวเยน ที่ 4 ก่อนหน้านี้ท่านอยากเป็นพ่อค้าแต่ได้เปลี่ยนใจมาบวช    เมื่อลุงของท่านได้รับเลือกให้เป็นพระสันตะปาปา เมื่อบวชแล้วได้เป็นอัครสังฆานุกรแห่งโบโลญา ต่อมาเป็นพระสังฆราชแห่งแซว์เวียและวินเซนซาตามลำดับ ในปี ค.ศ. 1440 ได้รับตำแหน่งพระคาร์ดินัลขณะที่มีอายุน้อย คือ เพียง 23 ปีเท่านั้น     จากนั้นมาก็ทำหน้าที่ในสันตะสำนักเรื่อยมา  ทั้งสมัยพระสันตะปาปานิโคลัส ที่ 5   และพระสันตะปาปากัลลิสตุสที่ 3 ท่านมีข้อขัดแย้งกับท่านปีโอ ที่ 2 ในบางเรื่อง
 
เมื่อพระสันตะปาปาปีโอที่ 2 สิ้นพระชนม์แล้ว ท่านบาร์โบก็ได้รับเลือกให้เป็นพระสันตะปาปาสืบตำแหน่งต่อมาในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1464  พระองค์ต่อต้านลัทธิศาสนาของคนต่างชาติ และสั่งให้ปิดวิทยาลัยโรมในปี ค.ศ. 1468 เนื่องจากทรงสงสัยว่า ยูลิอุส ปอมโปนิอุส คาเอตุส ชาวอิตาเลียน ผู้ก่อตั้งสถาบันแห่งนี้มีความเชื่อในมนุษยนิยม และควบคุมสมาชิกของวิทยาลัยในข้อหาสมรู้ร่วมคิดสอนเรื่องความเชื่อหลงผิด พระองค์สนับสนุนนักวิชาการ และนักโบราณคดี พระองค์ทรงได้รับยกย่องว่าเป็นผู้อุปถัมภ์ของบรรดาศิลปินสาขาต่างๆ และส่งเสริมการฟื้นฟูด้านศิลปะ พวกนักเขียนและศิลปิน อาจจะหัวเราะเยาะพระองค์ที่ใช้ภาษาละตินไม่ค่อยถูกนัก แต่พวกเขาก็ชื่นชอบการสนับสนุนด้านการเงินของพระองค์เช่นกัน ดังจะเห็นได้จากการที่พระองค์สนับสนุนการซ่อมแซมเสาโค้งของติตุสและเซ็บติมุส เซเวรุส อันเป็นอนุสาวรีย์ที่สำคัญของโรม รวมทั้งได้เปิดโรงพิมพ์ขึ้นในโรมเป็นครั้งแรก และสร้างพระราชวังนักบุญมาร์โก (Palace of St. Mark) ใช้เป็นสำนักพระสังฆราชจาก ค.ศ. 1466 ปัจจุบันได้แก่ ปาลาสโซ เวเนเซีย (The Palazzo Venezia) พระสันตะปาปาเปาโล ที่ 2 ได้พยายามเรียกร้องให้คนอาสาทำสงครามครูเสดแต่ก็ไม่ได้ผลนัก
 
พระสันตะปาปาโลที่ 2 สิ้นพระชนม์กะทันหันด้วยโรคหัวใจล้มเหลว เล่ากันว่าพระองค์สิ้นพระชนม์ในขณะที่กำลังเสวยอย่างเอร็ดอร่อย ในวันที่ 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1471 นักเขียนที่ไม่ชอบพระองค์ และโจมตีพระสันตะปาปาเปาโล ที่ 2 อย่างเจ็บๆ มีหลายคนแต่ที่เผ็ดร้อนที่สุดเห็นจะเป็นคนที่ชื่อพลาติน ซึ่งเป็นผู้บันทึกประวัติของพระสันตะปาปาในยุคนั้น และภายหลังเขาก็มีหน้าที่ดูแลหอสมุดของสันตะสำนักด้วย หนังสือเกี่ยวกับพระองค์ ชื่อ “A Venetian Humanist : Pope Paul II” ประพันธ์โดยโรแบร์โต วีสส์ (Rocerto Weiss) ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1958