องค์ที่ 216 สมเด็จพระสันตะปาปายูลิอุส ที่ 2 (Pope Julius II ค.ศ. 1503-1513)

Published on Monday, 02 November 2015 09:24

Written by หอจดหมายเหตุ

สมเด็จพระสันตะปาปายูลิอุสที่ 2

(Pope Julius II ค.ศ. 1503-1513)

พระองค์มีพระนามเดิมว่า ยูลีอาโน เดลลา โรเวเร เกิดที่หมู่บ้านอัลบิสโซลา ใกล้เมืองซาโวนา ในปี ค.ศ. 1443 ครอบครัวของพระสันตะปาปายากจน มีศักดิ์เป็นหลานของพระสันตะปาปาซิกตุส ที่ 4 ได้รับการศึกษาที่เปรูยาบริหารโดยคณะฟรันซิสกัน เมื่อลุงของท่านได้รับเลือกให้เป็นพระสันตะปาปาแล้ว ท่านยูลีอาโนเองก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชแห่งคาร์เปนตราส และต่อมาได้เป็นพระคาร์ดินัลสงฆ์แห่งวินโคลี และคาร์ดินัลสังฆราชแห่งซานตาบีนา ได้รับทาบทามให้เป็นพระสันตะปาปาแต่ท่านปฏิเสธและได้สนับสนุนให้เลือกท่านอินโนเซนต์ ที่ 8 เป็นพระสันตะปาปาแทน

ในสมัยของพระสันตะปาปาอินโนเซนต์นี้ ท่านยูลีอาโนมีบทบาทสำคัญมากในโรม เมื่อสันตะปาปาอินโนเซนต์สิ้นพระชนม์ ศัตรูหมายเลขหนึ่งของท่านคือโรดิโก แห่งบอร์เจีย ได้เข้ามามีอำนาจในนามพระสันตะปาปาอเล็กซานดอร์ที่ 6 ท่านยูลีอาโนทราบชะตากรรมของตนเองดี เลยหนีเอาตัวรอดไปฝรั่งเศส และพึ่งบารมีของพระเจ้าชาร์ล ที่ 8 เป็นผู้คุ้มครองในปี ค.ศ. 1498 แม้จะมีการคืนดีกันกับพระสันตะปาปาอเล็กซานดอร์ แต่พระคาร์ดินัลยูลีอาโน ก็ได้พยายามห่างๆ โรมไว้ให้มากเท่าที่จะทำได้ ที่สุดในปี ค.ศ. 1503 ท่านได้กลับมาโรมหลังจากอยู่ในแดนเนรเทศนานถึง 10 ปี และหลังจากดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 3 ไม่นานท่านยูลีอาโนก็ได้ใช้อิทธิพลและให้คำมั่นสัญญาต่างๆ กับพระคาร์ดินัล เพื่อขึ้นมาเป็นพระสันตะปาปา ในวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1503 โดยใช้นามว่า พระสันตะปาปายูลีอุส ที่ 2

เมื่อได้รับตำแหน่งแล้ว หน้าที่แรกที่พระองค์รีบทำคือ การฟื้นฟูอำนาจพระสันตะปาปาให้ปลอดจากการยุ่งเกี่ยวของฆราวาส และให้พระสงฆ์มีสิทธิ์มากในการตัดสินปัญหาของสงฆ์ พระองค์ทรงยึดเมืองเปรูเจียและโบโลญาไว้ในความปกครองของพระสันตะปาปา ท่าทีแข็งกร้าวเช่นนี้เองที่บ่อยครั้งก็นำไปสู่ความขัดแย้งและการนองเลือด นักบันทึกประวัติพระสันตะปาปาบันทึกไว้ว่า พระองค์เป็นคนแข็งกร้าว อะไรที่คิดว่าต้องทำจะไม่รั้งรอแม้ตัวเองจะต้องบอบช้ำเพียงใดก็ตาม พระองค์ได้นำทัพไปต่อสู้เพื่อกอบกู้ดินแดนของพระสันตะปาปาที่สูญเสียไป ทรงขัดแย้งกับนักประวัติศาสตร์ที่ชื่อ ยูอิคชิอาร์ดินีอย่างรุนแรง ผู้ซึ่งได้ประกาศว่าการเลือกพระสันตะปาปาที่มีการให้สินบนกันนั้นถือว่าเป็นโมฆะ พระองค์มีบทบาทในสภาสังคายนาลาเตรัน ครั้งที่ 5 (ค.ศ. 1512-17) นอกนั้นทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ที่สำคัญคนหนึ่งของศิลปินแห่งยุคฟื้นฟู เช่น ราฟาแอล บรามันเต ไมเคิล อันเยโล ในปี ค.ศ. 1506 พระองค์ได้เริ่มวางศิลาฤกษ์สร้างพระมหาวิหารนักบุญเปโตรหลังใหม่ เนื่องจากพระองค์เป็นคนแข็งกร้าว หลายคนจึงขนานนามท่านว่า IL Terrible หรือ “ผู้น่ากลัว”

แม้พระสันตะปาปายูลิอุส ที่ 2 จะมีภาพลักษณ์ของการเป็นพระสงฆ์เพียงเล็กน้อย แต่ทรงคำนึงถึงความสง่างามของพระศาสนจักร โดยมุ่งเน้นงานด้านศิลปะของอาคาร ทรงให้ความสำคัญกับความยิ่งใหญ่ของสถาบันพระสันตะปาปามากกว่าความยิ่งใหญ่ของพระสันตะปาปา ทรงต้องการสันติภาพในประเทศอิตาลี จาคอบ เบริกฮาดท์ นักประวัติศาสตร์ชาวสวิส ได้ถวายฉายานาม “ผู้ไถ้กู้สถาบันพระสันตะปาปา” (Saviour of the Papacy) ทั้งนี้เพราะพระสันตะปาปาอเล็กซานดอร์ ที่ 6 ได้ทำลายภาพลักษณ์สถาบันพระสันตะปาปาเพื่อผลประโยชน์ของตระกูลบอร์เจีย พระองค์ได้ตั้งบุตรชายของตนเองขึ้นเป็นพระคาร์ดินัลถึงสามคน พระองค์คงเป็นพระสันตะปาปาที่ดุคนหนึ่ง ราฟาแอลได้เขียนรูปของพระองค์ให้มีหนวดยาวรุงรัง พระสันตะปาปายูลีอุสที่ 2 ได้สิ้นพระชนม์เนื่องจากพิษไข้ ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1513