องค์ที่ 237 สมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ ที่ 7 (Pope Alexander VII ค.ศ. 1655-1667)

สมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ ที่ 7
(Pope Alexander VII ค.ศ. 1655-1667)

พระองค์มีพระนามเดิมว่า ฟาบิโอคิกิ เกิดที่เมืองซีเอนา ในปี ค.ศ. 1599 มีศักดิ์เป็นหลานปู่ของพระสันตะปาปาปีโอที่ 5 และเกิดในครอบครัวขุนนางชั้นสูงของอิตาลี เมื่อตอนเป็นเด็กนั้นเป็นคนอ่อนแอ เจ็บป่วยอยู่เสมอ เวลาเรียนก็ต้องจ้างครูพิเศษมาสอนที่บ้านเพราะไปเรียนที่โรงเรียนไม่ได้ เนื่องจากสุขภาพไม่ดี อย่างไรก็ตามด้วยความขยันหมั่นเพียรและรักการอ่าน ท่านได้รับปริญญาเอกทางปรัชญา เทววิทยา และกฎหมาย จากมหาวิทยาลัยซีเอนา เมื่อมีอายุได้ 27 ปี จากนั้นท่านก็เข้ารับหน้าที่ในสันตะสำนักในฐานะรองผู้แทนพระสันตะปาปาประจำเมืองเฟอราร่าในปี ค.ศ. 1627 โดยการสนับสนุนของพระคาร์ดินัลหลายองค์ท่านได้เป็นผู้พิพากษาศาลศาสนาประจำเมืองมอลต้า และจากนั้นก็ได้รับการอภิเษกให้เป็นพระสังฆราช จากปี ค.ศ.1639-1651  ท่านทำหน้าที่ทูตวาติกัน ประจำเมืองโคโลญน์ และได้ร่วมเจรจาสงบศึกสงคราม 30 ปี พระสันตะปาปาอินโนเซนต์ ทรงแต่งตั้งให้ท่านฟาบิโอเป็นเจ้ากระทรวงการต่างประเทศ ในปีค.ศ. 1651 และหลังจากนั้นในปี ค.ศ. 1652 ได้รับตำแหน่งพระคาร์ดินัล
 
เมื่อพระสันตะปาปาอินโนเซนต์สิ้นพระชนม์ ในปี ค.ศ. 1655 ที่ประชุมพระคาร์ดินัลใช้เวลาประชุมเลือกพระสันตะปาปาอยู่ 8 วัน และได้ลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ เลือกท่านฟาบิโอขึ้นเป็นพระสันตะปาปาสืบตำแหน่งแทนในนามพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ ที่ 7 ในวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1655 พระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์เป็นผู้ใฝ่การศึกษารักการอ่าน ท่านอ่านผลงานของฟรันซิส เดอ ซาล (ซึ่งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักบุญในปี ค.ศ. 1665) เป็นผู้ที่ลึกซึ้งในชีวิตฝ่ายจิต ส่งเสริมงานศิลปะ และนักการศึกษา อย่างไรก็ตามสมัยปกครองของพระองค์นั้นเป็นช่วงที่อำนาจของพระสันตะปาปาเริ่มเสื่อมลงพระสันตะปาปาถูกบังคับให้ยอมรับข้อตกลงหลายอย่างที่แสดงถึงการไร้อำนาจใดๆ มาต่อรองกับบรรดาเจ้านครทั้งหลาย เป็นต้นกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและพระคาร์ดินัลมาซาริน ความสัมพันธ์กับเมืองเวนิสดีขึ้น และทำให้คณะเยสุอิตสามารถเริ่มงานใหม่ที่นั่นได้ หลังจากถูกขับออกเมื่อหลายปีก่อน พระองค์ได้ต่อต้านลัทธิแจนสันและกระแสของฝรั่งเศส พยายามประสานความสัมพันธ์และรอยร้าวที่เกิดขึ้นในอดีตใหม่กับพระเจ้าหลุยส์ ที่ 14 (ยุคนี้เป็นยุคทองของฝรั่งเศส) ในปี ค.ศ. 1655 พระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ได้ล้างบาปให้พระราชินีคริสตีน่า แห่งสวีเดนที่สละราชบัลลังก์ พิธีนี้นำความยินดีและความภาคภูมิใจแก่พระองค์เป็นอันมาก แต่ภายหลังพระราชินีคริสตีน่ากลับกลายมาเป็นภาระและปัญหากับการปกครองของสันตะสำนักอย่างมาก พระองค์เป็นผู้อุปถัมภ์ที่สำคัญของศิลปินดังที่ชื่อ จีอัน โลเรนโซ แบร์นินิ
 
พระองค์สิ้นพระชนม์ ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1667 นั้น แบร์นินีได้ออกแบบหลุมฝังศพของพระองค์อย่างสวยงาม และยังคงเป็นหนึ่งในหลุมศพที่สวยงามที่สุดในโรม และคงอยู่เรื่อยมาจนทุกวันนี้