องค์ที่ 159 สมเด็จพระสันตะปาปาบุญราศีอูรบัน ที่ 2 (Pope Bl. Urban II ค.ศ.1088-1099)

Published on Tuesday, 03 November 2015 03:13

Written by หอจดหมายเหตุ

สมเด็จพระสันตะปาปาบุญราศีอูรบัน ที่ 2

(Pope Bl. Urban II ค.ศ. 1088-1099)

พระนามเดิมคือ โอโดแห่งลาเจอรี ประสูติที่ชาร์ติลยอง-ซูร-มาร์เน (Chatillon-Sur-Marne) เป็นบุตรของขุนนาง รับการศึกษาที่เมืองแร็งส์ ภายใต้การนำของนักบุญบรูโนผู้มีชื่อเสียง และเป็นผู้ก่อตั้งคณะคาร์ทูเซียน พระองค์ได้เข้าอารามคลูนีที่มีการปฏิรูปในปี ค.ศ. 1068 พระสันตะปาปาเกรโกรี ที่ 7 ได้แต่งตั้งท่านเป็นพระคาร์ดินัล และผู้แทนพระสันตะปาปาไปยังเยอรมัน ผู้คนเห็นว่าท่านเป็นผู้มีความปราดเปรื่อง มีวาทศิลป์ ใจศรัทธาร้อนรนในการปฏิรูป จึงได้แต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาสืบต่อ จากพระสันตะปาปาวิกเตอร์ ที่ 3 ในวันที่ 13 มีนาคม ค.ศ. 1088 โดยใช้พระนามว่า พระสันตะปาปาอูรบัน ที่ 2

สมัยปกครองของพระองค์อยู่ในภาวะลำบาก เพราะเกิดความขัดแย้งกับจักรพรรดิเฮนรี ที่ 4 ในเรื่องฆราวาสมีอำนาจเหนือกิจการสงฆ์ ซึ่งพระสันตะปาปาที่ผ่านมาประณาม (ส่วนหนึ่งของขัดแย้งพระเจ้าเฮนรี ที่ 4 ได้แต่งตั้งพระสันตะปาปาเคลเมนต์ ที่ 3 ขึ้นมาซ้อนดังได้กล่าวแล้ว) พระสันตะปาปาอูรบัน ที่ 2 ได้พยายามอย่างเต็มที่ ที่จะทอนอำนาจและความน่าเชื่อถือของพระสันตะปาปาซ้อนเคลเมนต์ ที่ 3 ที่มีเหนือโรมให้หมดไป ในปลายปี ค.ศ. 1089 พระองค์พยายามใช้ทุกวิถีทางเพื่อแลกกับพระราชวังลาเตรัน และปราสาทซานอันเยโลคืนมาที่สังคายนาเมืองเมลฟี ในปี ค.ศ. 1089

พระองค์ได้ประกาศกฤษฎีกาประณามการซื้อขายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และการที่ฆราวาสยุ่งเกี่ยวกับกิจการสงฆ์ที่สังคายนาเมืองปีอัสซา พระองค์ได้ประกาศให้ปฏิรูปมากยิ่งขึ้นและที่เคลมองค์พระองค์ได้ประกาศหลักการหยุดรบเพื่อพระเจ้า คือ เพื่อป้องกันไม่ให้มีการฆ่ากันเอง ระหว่างขุนนางและอัศวินทั้งหลาย ทรงได้รับคำขอร้องจากพระอัยกาอเล็กซุส ที่ 1 ให้ไปอาหรับทรงได้รวบรวมพลทหารและอาสาสมัครเตรียม “สงครามครูเสด (Crusade) ครั้งที่ 1” โดยมีอุดมการณ์ คือ ปลดปล่อยเยรูซาเล็มและดินแดนศักดิ์สิทธิ์ นี่คือจุดเริ่มต้นของสงครามครูเสดในเวลาต่อมา ซึ่งได้รับชัยชนะบ้างแต่ล้มเหลวเป็นส่วนใหญ่ พระองค์ได้ผูกไมตรีกับพวกนอร์มันทางใต้ อนุญาตให้พระเจ้าโรเจอร์ ที่ 1 ดูแลพระศาสนจักรทางซิชิลีซึ่งสิทธิและอำนาจนี้จะมีเรื่อยมาถึงปี ค.ศ. 1869 พระองค์ได้เริ่มวิธีบริหารสันตะสำนักที่เรียกกันว่า “คูเรียโรมัน” และใช้มาจนถึงทุกวันนี้ พระองค์จัดการเรื่องเงินของสันตะสำนักให้มั่งคงแม้นจะมีปัญหามากมายที่ยังไม่ได้แก้ไข แต่ผลดีที่ได้จากการปฏิรูปสถาบันพระสันตะปาปาในยุคกลางมีคุณค่าอย่างมาก พระองค์ได้รับสถาปนาเป็นบุญราศีใน ค.ศ. 1881 โดยพระสันตะปาปาเลโอ ที่ 13

สิ่งสำคัญที่ควรบันทึกในประวัติศาสตร์พระสันตะปาปา คือ สมัยปกครองของพระองค์ทรงพัฒนาการปฏิรูปพระศาสนจักร ซึ่งเริ่มต้นในสมัยพระสันตะปาปาเกรโกรี ที่ 7 การดำเนินสงครามครูเสด และสร้างความแข็งแกร่งแก่สถาบันพระสันตะปาปา

ในวันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 1099 พระองค์ได้สิ้นพระชนม์อย่างสงบที่โรม.