องค์ที่ 113 สมเด็จพระสันตะปาปาสเตเฟน ที่ 7 (Pope Stephen VII ค.ศ.896-897)

Published on Tuesday, 03 November 2015 06:24

Written by หอจดหมายเหตุ

สมเด็จพระสันตะปาปานักบุญสเตเฟน ที่ 7

(Pope St. Stephen VII ค.ศ.896-897)

นักประวัติศาสตร์รู้จักพระสันตะปาปาสเตเฟน ที่ 7 ดี ในฐานะเป็นผู้เรียกประชุมสภาพระสังฆราชแห่งคาดาเวอร์ (Cadaver Synod) เพื่อพิจารณาความผิดพลาดของพระสันตะปาปาฟอร์โมซุส ท่านเป็นชาวโรมเป็นพระสงฆ์ และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชแห่งอะนาญี (ซึ่งท่านคงไม่พอใจรับตำแหน่งนี้แต่ปฏิเสธไม่ได้) และต่อมาดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาต่อจากพระสันตะปาปาโบนิฟาส ที่ 6 ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 896

ปัญหาที่คั่งค้างมาจากสมัยของพระสันตะปาปาฟอร์โมซุสคือ เรื่องการไปอิงกับอำนาจของพระเจ้าอาร์นอฟแห่งอาณาจักรแฟรงค์ตะวันออกอันเป็นเหตุให้พระเจ้ากิโด และพระเจ้าแลมเบิร์ตผู้บุตรหมดอำนาจ นอกนั้นยังสวมมงกุฎให้พระเจ้าอาร์นอฟเป็นจักรพรรดิแห่งโรมด้วย ความแค้นที่สั่งสมเรื่อยมาเมื่อพระสันตะปาปาฟอร์โมซุสสิ้นพระชนม์แล้ว และท่านสเตเฟนได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาแทน ท่านก็อนุญาตให้คณะลูกขุนที่อยู่ฝ่ายพระเจ้าแลมเบิร์ตที่ยังแค้นใจท่านฟอร์ซุสไม่หายนั้น สั่งขุดพระศพของพระสันตะปาปาโมซุสมารับการพิจารณาหาความผิดอีกครั้งดังได้กล่าวไปแล้ว

เมื่อการลบหลู่ดูหมิ่นพระศพของพระสันตะปาปาเกิดขึ้นนั้น โรมตกอยู่ในความมืดยิ่งขึ้น เพราะเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงในโรมอันเป็นเครื่องหมายของพระพิโรธ ชาวเมืองเริ่มสำนึกผิด และเรียกร้องให้คนที่ทำผิดต่อพระศพของอดีตประมุขผู้แทนพระคริสตเจ้ายอมรับในสิ่งที่ตัวเองทำผิด อีกทั้งเรียกร้องให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องรับผิดด้วย รวมทั้งพระสันตะปาปาสเตเฟนเองที่มีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้ด้วย ชาวเมืองได้ลุกฮือขึ้นมาบังคับให้พระเจ้าแลมเบิร์ตแสดงความรับผิดชอบในการกระทำครั้งนี้ ราชวงศ์สโปเลโตจึงบังคับให้พระสันตะปาปาสเตเฟน ที่ 7 ลงจากตำแหน่ง โดยควบคุมตัวพระองค์ขังคุกและแขวนคอในปี ค.ศ. 897 นับเป็นเรื่องเศร้าอีกครั้งหนึ่ง ในประวัติศาสตร์ต่อตำแหน่งพระสันตะปาปาอันศักดิ์สิทธิ์ เหตุการณ์นองเลือด การวางแผนร้าย และความหวาดกลัวยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องอีก 12 ปี