พระสังฆราช ยัง ปอล ฮิแลร์ มิแชล กูรเวอซี

 
พระสังฆราช ยัง ปอล ฮิแลร์ มิแชล กูรเวอซี (Jean-Paul-Hilaire-Michel Courvezy) เกิดวันที่ 14 มกราคม ค.ศ.1792 ในเขตวัดแซงต์ปอล ที่เมืองนารบอนน์ แขวงโอด ไม่ทราบวันเดือนปีที่ท่านรับศีลบวชเป็นพระสงฆ์และช่วงต่างๆ ในการทำหน้าที่พระสงฆ์ในสังฆมณฑลของท่าน ในปี ค.ศ.1825 ท่านเป็นอาจารย์อยู่บ้านเณรใหญ่ที่เมืองชารต์ ปี ค.ศ.1832 ท่านตกลงใจจะถวายตัวไปทำงานในมิสซัง วันที่ 11 กุมภาพันธ์ ท่านเข้าบ้านเณรคณะมิสซัง และวันที่ 22 กุมภาพันธ์ มีประกาศอย่างเป็นทางการให้ท่านออกเดินทางไปมิสซังได้
 
ท่านออกเดินทางมามิสซังสยามวันที่ 12 มีนาคม ค.ศ.1832  และไปอยู่กับกลุ่มคริสตังใหม่ที่สิงคโปร์ระยะหนึ่ง ที่สิงคโปร์ท่านได้เริ่มสร้างวัดน้อยหลังหนึ่ง ซึ่งคุณพ่ออัลบรังด์ ต้องสร้างต่อจนเสร็จ ในปีต่อมา จากสมณโองการ ลงวันที่ 5 เมษายน ค.ศ.1832 ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นพระสังฆราชผู้ช่วยของพระสังฆราชฟลอรังส์ ประมุขมิสซังสยาม และเป็นพระสังฆราชเกียรตินามแห่งบิด และเมื่อพระสังฆราชฟลอรังส์ ถึงแก่มรณภาพ  ท่านก็เป็นประมุขมิสซังสยาม อายุและความรู้ทางเทวศาสตร์ของท่าน จะทดแทนประสบการณ์ในชีวิตแพร่ธรรม อย่างน้อยก็ส่วนหนึ่ง ท่านได้รับอภิเษกที่กรุงเทพฯ วันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ.1833 ท่านสืบตำแหน่งประมุขมิสซังสยาม วันที่ 30 มีนาคม ค.ศ.1834
 
เดือนกันยายน ค.ศ. 1833 ท่านไปที่สิงคโปร์ และเข้าใจดีถึงความสำคัญในอนาคตของที่นั่น  หลังจากที่ได้เดินทางไปเมืองมะริดและพักอยู่ที่ปีนังระยะหนึ่ง ท่านกลับมาที่กรุงเทพฯ ปี ค.ศ. 1837 ท่านส่งพวกมิสชันนารีไปที่เมืองลิกอร์ (นครศรีธรรมราช) และไปอยู่กับพวกกะเหรี่ยง ท่านเริ่มจัดตั้งโรงพิมพ์เล็กๆ ขึ้น และได้เลือกคุณพ่อปัลเลอกัว เป็นพระสังฆราชผู้ช่วยของท่าน คุณพ่อปัลเลอกัวได้รับอภิเษก วันที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 1838  ในปีเดียวกันนี้เอง พระสังฆราชกูรเวอซีก็ไปอยู่ที่สิงคโปร์อย่างถาวร
 
โดย สมณโองการ “ยูนีแวรซี ดอมีนีซี” ลงวันที่ 10 กันยายน ค.ศ.1841 มิสซังกรุงสยามถูกแบ่งออกเป็นสองมิสซัง มีชื่อต่างกันว่า:มิสซังสยามตะวันออก และมิสซังสยามตะวันตก ชื่อที่เรียกทั้งสองนี้เกือบไม่ได้ใช้เลย เราใช้ชื่อกรุงสยามเพื่อเรียกว่า สยามภาคตะวันออกและเราเรียกมาเลเซียหรือแหลมมะละกาเป็นกรุงสยามภาคตะวันตก ชื่อหลังนี้ถูกตัดออกไปโดยจดหมายของสมณกระทรวงเผยแพร่ความเชื่อ ลงวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ.1887
 
ปี ค.ศ.1843 พระสังฆราชกูรเวอซีออกเดินทางไปฝรั่งเศส และปี ค.ศ.1844 ท่านขอลาออกจากตำแหน่งประมุขมิซัง  ซึ่งทางกรุงโรมก็อนุญาตให้ วันที่ 7 กันยายน ค.ศ.1844 ท่านกลับไปอยู่ที่เมืองนาร์บอนน์ และถึงแก่มรณภาพลงที่นั่นวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ.1857