คุณพ่อ หลุยส์ ฟรังซัวส์ เอมิล ซาลาแด็ง

Category: ประวัติพระสงฆ์คณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส (มรณะ)

Published on Thursday, 07 April 2016 08:37

Written by หอจดหมายเหตุ

คุณพ่อ หลุยส์ ฟรังซัวส์ เอมิล ซาลาแด็ง

Louis SALADIN

คุณพ่อ หลุยส์ ฟรังซัวส์ เอมิล ซาลาแด็ง เกิดวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1846 ที่เมืองแซรญนส์ แขวงยอนน์ คุณพ่อเริ่มเข้าเรียนหนังสือที่วิลล์ฟรังซ์ เดอ รูแอรก์ แขวงอาเวย์รง คุณพ่อเข้ารับการศึกษาต่ออีกที่บ้านเณรเล็กแซ็ต์ปีแอร์ และที่บ้านเณรเล็ก โนตรดามเดส์ชังป์ส ที่กรุงปารีส แล้วก็ที่บ้านเณรเมืองอิสซี เข้าบ้านเณรคณะมิสซังต่างประเทศ วันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1866 รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์วันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1869 และออกเดินทางมามิสซังกรุงสยาม วันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1869 หลังจากนั้นเริ่มเรียนภาษาสยามและภาษาจีนที่กรุงเทพฯ แล้วคุณพ่อได้รับมอบหมายให้ปกครองดูแลเขตวัดแปดริ้ว ซึ่งมีวัดน้อยให้ดูแลอยู่หลายแห่ง

ในปี ค.ศ. 1874 คุณพ่อถูกเรียกตัวกลับมาที่กรุงเทพฯ และได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดกาลหว่าร์ (วัดแม่พระลูกประคำ) ณ ที่นั้น คุณพ่อซื้อที่ดินผืนหนึ่ง สำหรับมิสซัง คุณพ่อกล่าวว่า “ที่ดินผืนนี้จำเป็นมาก ถ้าข้าพเจ้ามิได้หวังพึ่งพระเป็นเจ้าและบรรดาเพื่อนๆ ของข้าพเจ้าแล้วละก็ ข้าพเจ้าคงจะต้องขายตัวเพื่อซื้อที่ดินผินนี้.” เวลานั้น วัดนี้มีคริสตอยู่ 400 คน และสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ตั้งแต่ช่วงแรกๆ คุณพ่ออยู่ในคณะที่ปรึกษาของพระสังฆราช และได้รับมอบหมายให้จัดการเรื่องต่างๆ ของมิสซังกับทางรัฐบาลสยาม มีกลุ่มคริสตังเล็ก หลายกลุ่มขึ้นอยู่กับวัดของคุณพ่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่ปากลัด และที่ปากน้ำ คุณพ่อสร้างวัดน้อย ขึ้นหลังหนึ่งที่ปากน้ำ

ในปี ค.ศ. 1878 คุณพ่อได้รับมอบหมายให้ปกครองดูแลเขตบางช้าง ซึ่งมีคาทอลิกอยู่ 1,400 คน กระจัดกระจายกันอยู่ตามที่ต่างๆ ห่างไกลเป็นระยะประมาณ 100 หลัก

ปี ค.ศ.1879 พระสังฆราชเวย์ อนุมัติให้คุณพ่อไปสำรวจภูมิภาคต่างๆ ทางใต้ของกรุงสยาม ทางใต้ของกรุงสยาม ตามชายฝั่งตะวันออกของแหลมมะละกา และไม่มีมิสซันนารีสักองค์เดียวไปเยี่ยมภูมิภาคต่างๆ นี้ตั้งนานแล้ว คุณพ่อเดินทางอยู่เป็นเวลาสามเดือน โดยมีพระสงฆ์พื้นเมืองเองค์หนึ่งไปเป็นเพื่อน และคุณพ่อก็ปักหลักอยู่ที่สงขลา (สิงขร) แต่ในไม่ช้าความเหน็ดเหนื่อย การขาด

แคลนต่างๆ และโรคภัยไข้เจ็บทำให้คุณพ่อตกอยู่ในสภาพล่อแหลมต่อความตายเนื่องจากฤดูฝนทำให้คุณพ่อไม่สามารถกลับมาที่กรุงเทพฯได้ คุณพ่อจึงขี้ช้างข้ามแหลมมะละกา และเมื่อไปถึงปีนัง ก็อ่อนเพลียหมดกำลังลง พระสังฆราชของคุณพ่อสั่งให้เดินทางกลับประเทศฝรั่งเศส หลังจากไปถึงฝรั่งเศสได้ไม่นาน คุณพ่อก็ถึงแก่มรณภาพลง วันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1880 ที่สำนักเหรัญญิกคณะมิสซังต่างประเทศ ณ เมืองมารเชย ศพของคุณพ่อฝังไว้ในสุสานเมืองวิลล์ฟรังซ์ เดอ รูแอรก์ แขวงอาเวย์รง ที่ซึ่งครอบครัวของคุณพ่ออาศัยอยู่.