คุณพ่อ ปิแอร์ นาร์ซิสต์ บาร์บีเอร์

 

คุณพ่อปิแอร์ นาร์ซิสต์ บาร์บีเอร์

Pierre BARBIER

 
คุณพ่อ ปิแอร์ นาร์ซิสต์ บาร์บีเอร์ เกิดวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1843 ที่หมู่บ้านเลบรอสซ์ วัดนักบุญมีคาแอลมงต์แมร์กือร์ ในสังฆมณฑลลูซอน เข้าบ้านเณรคณะมิสซังต่างประเทศ วันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 1866 รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์วันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1868 คุณพ่อออกจากฝรั่งเศสวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ปีต่อมา และมาถึงมิสซังสยาม วันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1869
 
พระสังฆราชดือปองต์ ต้อนรับท่านอย่างบิดา คุณพ่อบาร์บีเอร์มอบตัวเองทำงานตามหน้าที่  พระสังฆราชจะมอบหมายให้ทำธุระทุกประการ พระสังฆราชให้คุณพ่อพักอยู่ด้วยที่วัดอัสสัมชัญ เป็นเวลา 2-3 เดือน โดยมอบให้คุณพ่อเวย์ ช่วยสอนภาษาไทยให้กับมิชชันนารีใหม่ผู้นี้ แล้วมิชชันนารีใหม่ก็ได้รับมอบหมายให้ไปอยู่กับ คุณพ่อชมิตต์ ผู้ปกครองดูแลวัดแปดริ้ว หลังจากนั้นเล็กน้อย คุณพ่อบาร์บีเอร์ก็ดูแลวัดท่าเกวียน อย่างสม่ำเสมอ อันที่จริง คุณพ่อเป็นเจ้าอาวาสคนแรกที่พักประจำอยู่ที่นั่น
 
ชีวิตของคุณพ่อที่วัดนี้ ลำบากและแร้นแค้นมากเป็นพิเศษ “ความอดทนเป็นหลักในการแสดงเมตตาจิต” นี่เป็นประโยคที่นักบุญ คาทารีนา แห่งเซียนนา ชอบพูด ให้เราเสริมอีกว่า นี่เป็นคุณธรรมอันหนึ่งของมิชชันนารี เมื่อสังเกตเห็นข้อบกพร่องของพวกคริสตัง หรือพวกเตรียมตัวเป็นคริสตัง มิชชันนารีหนุ่มผู้นี้ มิอาจควบคุมมิให้มีอารมณ์เสียได้เสมอ เรามิกล้าพูดอย่างเชื่อมั่นว่า คุณพ่อบาร์บีเอร์ ตั้งแต่เริ่มทำงานแพร่ธรรม เป็นพระสงฆ์ที่รู้จักอดทนและรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา ซึ่งเรามาเห็นตอนท่านอายุมากแล้ว! แต่เราแน่ใจว่า ที่วัดท่าเกวียน คุณพ่อเริ่มฝึกฝนตนให้รู้จักอดทน ซึ่งนักบุญฟรังซัว เดอ ซาลซ์ ประกาศว่า    ยากมากและขัดกับธรรมชาติ
 
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่ท่าเกวียน เพื่อนมิชชันนารีของเราตลอดชีวิต ได้เอาคุณธรรมอดทนมารวมไว้กับการรักความยากจน ด้วยว่าเมื่อ 50 ปีก่อนมากกว่าทุกวันนี้ ในชนบท ความยากจนเป็นของควบคู่ไปกับมิชชันนารีอย่างแยกไม่ออก กระนั้นก็ดี แม้คุณพ่อบาร์บีเอร์ยอมสมัครใจยากจนในทรัพย์สมบัติของโลกนี้ ตั้งแต่เริ่มทำงานแพร่ธรรม คุณพ่อก็ยังร่ำรวยในด้านชีวิตภายใน : คุณพ่อรู้จักสวดภาวนา การรำพึงภาวนาของท่านเป็นอาหารประจำวัน พลัง และหลักที่ทำให้กิจกรรมช่วยวิญญาณบังเกิดผลคุณพ่อต้องไม่เปลี่ยนแปลง คนที่มีชีวิตภายในดี แสดงออกให้เห็นที่ท่าเกวียนแล้ว ก็มาแสดงให้เห็นที่กรุงเทพฯ ซึ่งคุณพ่อมาอยู่ระยะหนึ่ง แล้วก็ที่บางช้าง ซึ่งคุณพ่ออยู่เกือบ 40 ปี ทั้งทำงานวัด และงานบ้านเณรของมิสซัง
 
คุณพ่อบาร์บีเอร์ภูมิใจฉลองครบรอบ 50 ปีแห่งการเป็นพระสงฆ์ที่บ้านเณรบางช้าง ในวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1918 งานเช่นนี้หายากมากในมิสซัง เป็นการแสดงตัวอย่างที่ดีที่สุด ในช่วงบั้นปลายชีวิตของท่าน : เป็นตัวอย่างการใช้ชีวิตศักดิ์สิทธิ์อย่างเต็มที่ สำหรับพวกเณรหนุ่ม
 
การเจริญทางด้านจิตใจที่วัดบางช้าง การก้าวหน้าด้านชีวิตภายในของพวกเณร ส่วนหนึ่งเป็นผลตอบแทนที่ได้จากคุณธรรมต่างๆ และความร้อนรนของคุณพ่อ ที่เราพูดว่า ส่วนหนึ่งนั้น ก็เพราะว่าพระเป็นเจ้าผู้เดียวเป็นผู้แจกจ่ายพระหรรษทาน เนื่องจากว่าพระองค์เท่านั้นก็พอที่จะประทานรางวัลให้กับผู้ที่พระองค์ทรงให้เกียรติเรียกมารับใช้พระองค์
 
สำหรับคุณพ่อบาร์บีเอร์นั้น รางวัลนี้มาเย็นวันอาทิตย์ที่ 14 มีนาคม ค.ศ. 1920 หลังจากยอมรับทุกข์ทรมานด้วยใจกว้างเป็นเวลา 1 สัปดาห์
 
พิธีปลงศพท่าน ประกอบโดยพระสังฆราช ล้อมรอบด้วย รองประมุขมิสซัง มิชชันนารีและพระสงฆ์พื้นเมืองประมาณ 15 องค์ บรรดาสามเณรของมิสซังโดยครบถ้วน และคริสตังจำนวนมหาศาล นี่เป็นการเเสดงความรักใคร่ชอบพออันสูงส่งที่เห็นได้จากทุกคนที่มาเป็นสักขีพยานต่อผู้วายชนม์ที่เคารพ ขอให้ตัวอย่างที่ช่วยให้รอด และการรำลึกถึงคุณพ่อ ทำให้บังเกิดผลด้านจิตใจอย่างมากมายต่อไป เพื่อสิริมงคลอันยิ่งใหญ่ของพระเป็นเจ้า และความรอดของวิญญาณทั้งหลาย!