คุณพ่อ ออกืสแตง มาตราต์

Category: ประวัติพระสงฆ์คณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส (มรณะ)

Published on Thursday, 07 April 2016 08:44

Written by หอจดหมายเหตุ

คุณพ่อออกืสแตงมาตราต์

Augustin MATRAT

คุณพ่อ ออกืสแตง มาตราต์ เกิดวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1863 ในเขตวัดแซงต์เอนเนอมองด์ ที่เมืองแซงต์เอเจียน แขวงลัวร์ คุณพ่อเรียนจบมัธยมที่บ้านเณรเล็กมองมองต์บรีซอง และเข้าบ้านเณรคณะมิสซังต่างประเทศ วันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1882 คุณพ่อได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ วันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1886 และออกเดินทางมามิสซังสยามวันที่ 17 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน

คุณพ่อมาตราต์ มาถึงกรุงเทพฯ วันที่ 24 ธันวาคม ค.ศ. 1886 ในขั้นแรก พระสังฆราชเวย์ให้อยู่กับท่าน เพื่อเรียนภาษาสยามและทำความรู้จักกับขนมธรรมเนียมของประเทศนี้ แล้วก็แต่งตั้ง คุณพ่อเป็นผู้ช่วยเหรัญญิก ต้นเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1887 แต่มิชชันนารีหนุ่มเกิดเป็นโรคกระเพาะเสียแล้ว และนอกนั้นงานแพร่ธรรมก็ดูเหมือนทำให้คุณพ่อประสบความยุ่งยาก เพื่อเป็นการผ่อนคลายความคึงเครียด ในปี ค.ศ. 1888 พระสังฆราชมอบหมายให้คุณพ่อเป็นปลัดของคุณพ่อแปร์โรซ์ ซึ่งเวลานั้นกำลังดำเนินการสร้างวัดที่อยุธยา ไม่มีใครดีกว่ามิชชันนารีผู้นี้ซึ่งมีใจน่ารักยิ่ง แม้ยังไม่เข้าใจสภาพจิตใจของผู้ที่คุณพ่อ คุณพ่อคอยดูแลเอาใจใส่ และให้คำแนะนำด้วยความอ่อนโยนเกือบจะเรียกได้ว่าแบบมารดา

กระนั้นก็ดี สุขภาพของคุณพ่อมาตราต์ยังไม่ค่อยดีอยู่เสมอ พอเหนื่อยนิดหน่อย คุณพ่อก็รู้สึกวิงเวียน คุณพ่อแปร์โรซ์พาคุณพ่อมากรุงเทพฯ พบนายแพทย์ชาวยุโรป ซึ่งแนะนำคุณพ่อให้กลับไปฝรั่งเศส คุณพ่อมาตราต์ออกจากมิสซังสยามในวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1888 และในเมื่อการที่จะทำให้สุขภาพดีขึ้น คุณพ่ออยู่ในบ้านเกิดเมืองนอนเป็นระยะเวลายาวนานพอสมควร คุณพ่อจึงรับตำแหน่งอาจารย์ในบ้านเณรเล็กที่แซงต์โญดารด์ ที่ซึ่งคุณพ่อจะจดจำไว้จนตลอดชีวิต

เมื่อกลับมาถึงกรุงสยามในเดือนมกราคม ค.ศ. 1892 คุณพ่อมาตราต์ก็ได้รับแต่งตั้งเป็นอาจารย์อยู่ในโรงเรียนอัสสัมชัญด้วยเหมือนกัน โรงเรียนนี้เปิดในปี ค.ศ.1887 และอยู่ในการปกครองดูแลของคุณพ่อกอลมเบต์ และก็มีนักเรียนมากแล้ว คุณพ่อมีความสามารถที่ต้องการ สำหรับทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างมีประโยชน์

หลังจากไปอยู่ระยะสั้นพอสมควรที่วัดซางตาครู้ส กรุงเทพฯ ในตำแหน่งปลัดของคุณพ่อแปร์โรซ์ เจ้าอาวาสเก่าของคุณพ่อที่อยุธยา ในปี ค.ศ. 1898 คุณพ่อก็ถูกส่งไปอยู่ที่บ้านเณรบางช้าง แล้วในปี ค.ศ. 1901 คุณพ่อได้เป็นอธิการบ้านณร หลังจากการจากไปของคุณพ่อแบร์นัต ซึ่งได้รับแต่งตั้งเป็นคณาจารย์บ้านเณรคณะมิสซังต่างประเทศที่กรุงปารีส

ภาระหน้าที่นี้หนัก เพราะอธิการต้องทั้งปกครองดูแลบ้าน และจัดการก่อสร้างอาคารใหม่ที่อธิการองค์ก่อนเริ่มไว้ให้แล้วเสร็จ ท่านอธิการเป็นทั้งผู้จัดการ สถาปนิก และผู้รับเหมาก่อสร้าง ในเวลาเดียวกัน คุณพ่อเองอีกนั่นแหละ ที่ต้องหาเตรียม และจ่ายเงินค่าอุปกรณ์ต่างๆ ที่จำเป็นทางด้านอื่นๆ การอบรมคณะสงฆ์พื้นเมือง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวดสำหรับมิสซังทั้งหมด ดังนั้นอธิการบ้านเณรต้องทำการติดต่ออยู่บ่อยๆ กับบรรดาหัวหน้าเขต และพ่อแม่ของพวกสามเณร ในการติดต่อดังกล่าว คุณพ่อมีปฏิญาณดี มีความเพียรทน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องมีความใจดีที่ไม่รู้หมด คุณพ่อมาตราต์ มีคุณสมบัติทั้งหมดนี้แล้ว ฉะนั้น คุณพ่อจึงเป็นที่รักเยี่ยงบิดาในบ้านเณรนอกจากพรสวรรค์ต่างๆ ที่มีตามธรรมชาติแล้ว มิชชันนารีของเราผู้นี้ยังเสริมความศรัทธาร้อนรนอย่างลึกซึ้งเข้าไปอีกอย่างหนึ่ง ในฐานะที่เป็นสมาชิกของสมาคมพระสงฆ์ผู้บูชาศีลมหาสนิท คุณพ่อก็ถือซื่อสัตย์ในการแสวงหาคำแนะนำและพละกำลังจากพระเยซูคริสตเจ้าในตู้ศีล

ด้วยว่าคุณพ่อมีเสียงดี คุณพ่อจึงชอบเพลงวัด และพิธีกรรมต่างๆ ทางศาสนา และคุณพ่อก็เชี่ยวชาญในเรื่องจารีตพิธีกรรม เมื่อคุณพ่อไปร่วมงานฉลองใดฉลองหนึ่ง ตามธรรรมดาคุณพ่อได้รับการขอร้องให้ทำหน้าที่เป็นนายจารีตพิธีกรรมต่างๆ

เราคิดว่า มิชชันนารีของเราคงจะดำรงตำแหน่งอธิการบ้านเณรอยู่อีกนาน เรามิทราบว่า โรคกระเพาะของคุณพ่อยังไม่หายสนิทเด็ดขาด ในปี ค.ศ. 1909 โรคนี้กำเริบหนักขึ้น นายแพทย์คิดว่าคุณพ่อคงจะหายดีได้อย่างง่ายดายในฝรั่งเศส และแล้วมิชชันนารีของเราผู้นี้จากเราไปอีกเป็นครั้งที่สอง คุณพ่อมรณภาพลงที่สถานพักฟื้นเมืองม็องต์เบตง ในวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1913