องค์ที่ 70 สมเด็จพระสันตะปาปาโฮโนริอุส ที่ 1 (Pope Honorius I ค.ศ.625-638)

  • Print

สมเด็จพระสันตะปาปาโฮโนริอุส ที่ 1

(Pope Honorius I  ค.ศ. 625-638)
 
พระองค์เป็นบุตรของขุนนางแห่งแคว้นคัมปาเนีย  อิตาลี  เคยเป็นศิษย์ของพระสันตะปาปาเกรโกรี ที่ 1 (มหาสมณะ) ซึ่งพระองค์ถือเป็นเสมือนตัวอย่างแห่งชีวิตที่ควรเลียนแบบ เมื่อได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาแล้ว ทรงปฏิบัติเหมือนพระสันตะปาปานักบุญเกรโกรีคือได้เปลี่ยนแปลงบ้านพักของตัวเองให้เป็นอารามนักพรต แต่งตั้งนักพรตขึ้นมารับผิดชอบงานบริหารตำแหน่งสูงของสันตะสำนัก พระองค์ทรงลงพระนามสนับสนุนให้ส่งธรรมทูตไปแพร่ธรรมที่อังกฤษท่ามกลางพวกแองโกลแซ็กซอน และสนับสนุนให้ยอมรับพิธีกรรมแบบโรมันแทนแบบเซลติกเดิม ปัญหาหนักที่ต้องเผชิญอีกประการคือความขัดแย้งเดิมๆ เกี่ยวกับพวกโมโนฟิซิต ที่เชื่อว่าพระคริสตเจ้ามีเพียงธรรมชาติเดียวคือธรรมชาติพระ (เป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์) ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อพระอัยกาเซอร์จีอุสแห่งคอนสแตนติโนเปิลเขียนจดหมายถามความเห็นของพระองค์เรื่องพระธรรมชาติของพระคริสต์ พระองค์ได้อ้างคำประกาศของสังคายนาเซดอนว่า พระคริสต์มีธรรมชาติเป็นพระเจ้าแท้และมนุษย์แท้ แต่พระองค์ได้ใช้คำที่ทำให้ให้เกิดความเข้าใจผิด คือ มีเจตจำนงเดียวทำให้เกิดความแตกแยกระหว่างพระศาสนจักรตะวันออกและพระศาสนจักรตะวันตก โดยพระศาสนจักรตะวันออกได้ประณามพระองค์ผ่านทางสังคายนาคอนสแตนติโนเปิล (ค.ศ. 680-681) และพระสันตะปาปาของพระศาสนจักรตะวันตกที่ดำรงตำแหน่งต่อมาคือ พระสันตะปาปาเลโอ ที่ 2 ก็ได้คัดค้านความคิดของพระองค์ด้วยเช่นกัน นักเทววิทยาได้พยายามหาเหตุผลว่าเหตุใดพระสันตะปาปาโฮโนรีอุส ที่ 1 จึงได้ใช้คำผิดพลาด สรุปได้ว่าพระองค์คงไม่ได้ตั้งใจทำให้เกิดความขัดแย้งใหญ่เช่นนั้น แต่ด้วยความบริสุทธิ์ใจที่ต้องการให้คู่กรณีรอมชอมกันเพื่อความเป็นเอกภาพของพระศาสนจักร แต่ผลกลับเป็นว่าพระองค์ได้นำความเชื่อผิดๆ ของพวกโมโนฟิซิตมาสู่พระศาสนจักรอีกครั้งหนึ่ง ตัวอย่างของความผิดพลาดนี้ทำให้ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการที่พระสันตะปาปาทรงไว้ซึ่งอำนาจสูงสุดและไม่รู้จักผิดหลงนั้นมาโจมตี ทั้งยังต่อต้านคำสอนเรื่องพระสันตะปาปาไม่รู้จักผิดหลงพลั้งในด้านความเชื่อ และการมอบอำนาจสูงสุดให้แก่พระสันตะปาปา
 
พระสันตะปาปาโฮโนริอุส ที่ 1 ทรงบูรณะสิ่งก่อสร้างที่สำคัญทางศาสนาจำนวนมาก รวมทั้งโบสถ์ซานตา อักแนส ฟูโอริ เลอ มูรา (Santa Agnese Fuori le Mura) พระองค์ทรงยุติความแตกแยกของปัญหาข้อขัดแย้งทางเทววิทยาระหว่างพระศาสนจักรตะวันตกและพระศาสนจักรตะวันออกเกี่ยวกับลัทธินอกรีตของพระศาสนจักรเนสตอเรียน