คุณพ่อ อัรทืร์ เอมิลเลียน ยืสแต็ง แปร์รัวย์

  • Print

 

คุณพ่อ อัรทืร์ เอมิลเลียน ยืสแต็ง แปร์รัวย์ 

Arthur PERROY

 

 
คุณพ่อ อัรทืร์ เอมิลเลียน ยืสแต็ง แปร์รัวย์  เกิดวันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 1882  ที่แซ็งต์อีแลร์ เดอ ตัลม็อง วังเด คุณพ่อเป็นอนุสงฆ์ เมื่อเข้าบ้านเณรมิสซังต่างประเทศ วันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1905  และบวชเป็นพระสงฆ์วันที่ 22 ธันวาคม ค.ศ. 1906 ออกเดินทางมาประเทศสยามวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1907
 
เมื่อคุณพ่อมาถึงกรุงเทพฯแล้ว พระสังฆราชเวย์ส่งคุณพ่อไปเรียนภาษาที่วัดกาลหว่าร์ก่อน ในเดือนมกราคม-กันยายน ค.ศ.1908  ต่อมาคุณพ่อไปเป็นปลัดที่วัดนครชัยศรี ปี ค.ศ.1908-1910
 
ปี ค.ศ. 1910 คุณพ่อได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลเขตปราจีนบุรี ซึ่งในสมัยนั้น เป็นส่วนหนึ่งของเขตโคราช ซึ่งคุณพ่อรงแดล เป็นผู้รับผิดชอบการแพร่ธรรม  คุณพ่อแปร์รัวย์เป็นคนใจเยือกเย็น ท่าทางสุภาพ มีความเอาใจใส่ทำทุกอย่างให้สำเร็จลุล่วงไป โดยพิจารณาดูเหตุผลต่างๆ เป็นคนเสงี่ยมเจียมตัว ดำรงชีวิตมิสชันนารีตลอด 30 ปี ในเขตปราจีนบุรี ในปี ค.ศ. 1912 คุณพ่อทำการแพร่ธรรมที่เมืองปราจีนบุรี โดยมีพระสงฆ์องค์หนึ่ง เป็นผู้ช่วย คือ คุณพ่อยออากิม คุณพ่อยังต้องไปดูแลกลุ่มคริสตชนที่โคกวัด ซึ่งแสดงใจศรัทธามาก
 
คุณพ่อแปร์รัวย์ได้เปิดกลุ่มคริสตชนใหม่อีกแห่งหนึ่ง ที่แหลมโขด และในปี ค.ศ. 1915  คริสตังปลูกบ้านอยู่เป็นกลุ่ม แล้วจัดแจงหักร้างถางพง ระหว่างปราจีนบุรีกับประจันตคาม ในกลางป่านั้น เป็นที่อยู่ของพวกหัวขโมย ช้างป่า และเสือ ในปี ค.ศ. 1917  กลุ่มคริสตชนแหลมโขดก็ขยายเพิ่มขึ้น  โดยมีชาวจีนมาทำสวนในบริเวณนั้น
 
ปี ค.ศ. 1919  ที่โคกวัด ได้กระทำพิธีถวายกลุ่มคริสตชนแด่พระหฤทัยของพระเยซูเจ้า  ปี ค.ศ.1924  คุณพ่อแปร์รัวย์ ดูแลกลุ่มคริสตชนปราจีนบุรี  แหลมโขดและโคกวัด  โดยมีพระสงฆ์ไทยช่วย คือ คุณพ่อปาสกัล  คุณพ่อมาร์แซล  ที่ปราจีนบุรีได้สร้างวัดใหม่ขึ้น ส่วนที่แหลมโขดกำลังก่อสร้าง
 
ต้นปี ค.ศ. 1926  คุณพ่อแปร์รัวย์ ไปพักผ่อนที่ประเทศฝรั่งเศส  พร้อมกับลูกพี่ลูกน้องของคุณพ่อ คือ พระสังฆราชแปร์รัวย์ ซึ่งเป็นพระสังฆราชประมุขมิสซังย่างกุ้ง  คุณพ่อกลับมากรุงเทพฯ วันที่ 27 พฤศจิกายน ค.ศ.1927  ขณะที่เพื่อนมิสชันนารีกำลังประชุมเข้าเงียบ และคุณพ่อก็กลับสู่ปราจีนบุรีดังเดิม
 
ปลายปี ค.ศ. 1940  ขณะที่เกิดกรณีพิพาทอินโดจีน เขตปราจีนบุรีกลายเป็นเขตหวงห้ามสำหรับคนต่างด้าว คุณพ่อแปร์รัวย์จึงต้องมาอยู่กรุงเทพฯ และจากนั้น ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1941  คุณพ่อก็ถูกส่งไปไซ่ง่อน พร้อมกับเพื่อนมิสชันนารีอีก 12 องค์  เมื่อกลับมาเมืองไทยในต้นปี ค.ศ. 1942  คุณพ่อได้ไปแปดริ้ว เป็นพ่อปลัดของคุณพ่อการิเอ โดยมีภูมิลำเนาอยู่ในกลุ่มคริสตชนเซนต์ร็อค (เนื่องเขต) คุณพ่อไม่มีโอกาสกลับไปอยู่ที่ปราจีนบุรีอีก เพราะว่าในปี ค.ศ. 1944  ได้มีการแบ่งมิสซัง และเขตปราจีนบุรี กลายเป็นส่วนหนึ่งของมิสซังจันทบุรี ซึ่งรับการสถาปนาขึ้นใหม่
 
เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1948 คุณพ่อได้รับแต่งตั้งเป็นวิญญาณรักษ์ของซิสเตอร์คณะรักไม้กางเขนที่อารามพระหฤทัย แทนคุณพ่อการต็อง  ถึงแม้ว่าสุขภาพของคุณพ่อไม่สู้ดีเท่าไร แต่คุณพ่อ ก็พยายามทำหน้าที่นี้อย่างดีที่สุด ในที่สุดคุณพ่อก็ถึงแก่มรณภาพ ในวันฉลองท่านนักบุญยอแซฟ วันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 1951  อายุได้ 69 ปี  เป็นมิสชันนารีได้ 45 ปี